Najstarsi mieszkańcy naszej okolicy pamiętają istnienie szkoły w Załubicach od roku 1914, co jest zgodne z zapisami w kronice szkoły i ze szkolną dokumentacją, ale są nieliczne głosy, że może ona być jeszcze starsza.

Początkowo szkoła zajmowała jedną izbę lekcyjną, w której stały ławki o długości dochodzącej do 5 metrów i uczył tylko jeden nauczyciel – Wacław Mierzanowski. Mieściła się ona na granicy Załubice – Wolica. Była to szkoła 3- klasowa, zajęcia odbywały się tylko w okresie zimy, gdyż latem dzieci były zatrudniane w gospodarstwach rolnych. Nauka trwała od godziny 8:00 do późnego wieczora. Nauczyciel zajmował się działalnością społeczną i kulturalną: organizował zajęcia z Przysposobienia Wojskowego i Koło Artystyczne. Z jego inicjatywy w tym czasie zorganizowano w Załubicach sklep ogólnospożywczy na miejscu dawnego karczmiska. Pan Mierzanowski pracował w Załubicach do roku 1920.

W 1920 roku podjęli pracę nowi nauczyciele: pan Rogalski, który został kierownikiem szkoły oraz Michał Popkowicz. Szkoła została powiększona o jeden oddział i stanowiła już szkołę czteroklasową. Pomieszczenia szkolne powiększyły się o 2 izby lekcyjne i 2 pokoje dla nauczycieli. Jedną izbę lekcyjną wynajęto na wsi u pana Pałaszewskiego.

W 1923 roku ze szkoły odszedł kierownik Rogalski, a przybyli nowi nauczyciele – pan Płoński, pani Aniela Kosowa i Natalia Kwapiszewska – polonistka. Wówczas wynajęto kolejne izby lekcyjne u gospodarza Sieradzkiego.

W 1923 roku w Załubicach zorganizowano już pięcioklasową szkołę. W tym okresie nauczyciele szkoły często się zmieniali. W 1927 roku przybyli do pracy w szkole: Szczepan Milewski, Wacława Chruścicka i pani Strzelczykowa.

W 1930 roku wprowadzono obowiązkowe nauczanie, a w roku 1923 szkoła w Załubicach stała się pełną szkołą siedmioklasową. Do pracy wówczas przybyli pan Zakrzewski i historyk Dawidczyk, będący oficerem rezerwy.
Pan Dawidczyk zorganizował koło młodzieżowe ,,Siew” oraz koło ,,Strzelców”. Grono nauczycielskie systematycznie powiększało się: pracę rozpoczęli pan Zwolski i Stanisława Kublin, którzy pracowali do wybuchu II wojny światowej.

W 1936 roku do szkoły przybyło, małżeństwo nauczycieli, państwo Michał i Elżbieta Aksmanowie. Pan Aksman wykrył przed wybuchem drugiej wojny światowej spisek kolonistów niemieckich w sąsiedniej wsi Dąbrowa - Rząd Polski wywiózł ich do Berezy Kartuskiej.

W czasie okupacji pan Zwolski zorganizował organizację podziemną o nazwie „Polski Związek Powstańców" rekrutowany z młodzieży po odbytej służbie wojskowej. Kiedy Niemcy wykryli istnienie tej organizacji pan Zwolski został aresztowany, a pozostali nauczyciele uciekli z tego terenu. W czasie okupacji nauczania obowiązkowego nie było, budynki szkoły zostały spalone. Z nauczycieli został tylko Szczepan Milewski, który mieszkał prywatnie u gospodarza i tam prowadził tajne nauczanie.

Po wyzwoleniu w 1946 roku mieszkańcy Załubic wspólnymi siłami przywieźli dwa drewniane budynki z Dąbrowy i z Rudy, w których urządzono szkołę, która w tych budynkach mieściła się do roku 1968.

Po wojnie do pracy w szkole przybyli także nowi nauczyciele: Tadeusz Wnuk, Milewska, Stryjczak, Prężna i Eugenia Pałaszewska.

Od 1947 roku do 1950 roku w szkole działała angielska misja, która prowadziła dożywianie, dostarczała odzież i udzielała pomocy lekarskiej.

Od 1952 roku w szkole rozpoczęły pracę: Stanisława Cichocka, Mirosława Stankiewicz, Teresa Bakonow. W 1954 roku odszedł Szczepan Milewski, na jego miejsce przyszedł kierownik szkoły Antoni Modzelewski i nauczycielka Alina Ziajkowska. Warunki pracy w szkole były bardzo ciężkie. Lekcje odbywały się w czterech izbach lekcyjnych - małych, ciemnych i zimnych.

Warunki mieszkaniowe nauczycieli też były więcej niż trudne.

W 1955 roku grono nauczycieli znów uległo zmianie. Do pracy przybyli - Edward Kobyliński, Maria Kobylińska, Halina Chmielak, Czesław Milewski, Daniel Czaplicki, Halina Pyśkiewicz. W 1960 roku pracę rozpoczęła Jadwiga Kurek, - w 1967 Zofia Żygota i Liliana Saks, które pracowały tu tylko  rok. W 1968 do grona dołączyłą Wiesława Burza i Barbara Matuszewska, a od 1969 Waldemar Wiśniewski. W okresie tym kolejnymi kierownikami szkoły byli: E. Kobyliński, H. Pyśkiewicz, T. Kurek, S. Cichocka.

W 1968 roku warunki lokalowe szkoły uległy znacznej poprawie, został oddany do użytku nowy budynek „Tysiąclatki”. Budynek oferował sześć sal lekcyjnych, kancelarię, bibliotekę, była tu również kuchnia i łazienka. W związku z przeniesieniem szkoły na nowy plac, Komitet Rodzicielski, Rada Pedagogiczna i młodzież wykonała wiele prac społecznych, społeczność szkolna między innymi samodzielnie wyrównała teren, postawiono ogrodzenie, urządzono boisko sportowe.

Nauczyciele w tym czasie brali aktywny udział w życiu szkoły i miejscowego środowiska. Z ich inicjatywy powstał Klub Rolnika i filia Gminnej Biblioteki Publicznej. Nauczyciele brali czynny udział w budowie drogi przez wieś, dzięki której od 1973 roku jest połączenie autobusowe z Warszawą. Dzięki staraniom nauczycieli w 1976 roku został oddany do użytku Dom Nauczyciela z mieszkaniami dla czterech rodzin.

W 1975 roku do Załubic przybyła polonistka Jadwiga Korpalska, a w 1976 Elżbieta i Edward Biernaccy. Od tego roku pracą szkoły kierował magister Edward Biernacki, a w szkole zatrudniano 9 osób.

W roku 1977 Kuratorium Oświaty i Wychowania w Warszawie założyło w szkole Obóz Przysposobienia Obronnego, dla młodzieży warszawskich szkół średnich. W 1978 zorganizowano przez ZHP w naszej szkole mini – festiwal ,,Kuba 78” – w tej imprezie udział wzięły liczne grupy studentów z Palestyny, Chile, Kongo, Związku Radzieckiego. Uczniowie brali aktywny udział w konkursach m.in. w II Przeglądzie Aktywności Kultury Młodzieży Szkolnej, gdzie otrzymali wiele nagród.

W okresie tym prężnie działało ZHP - harcerze i zuchy brali udział w przeglądach szkolnych i gminnych oraz Szkolne Koło PCK – (udział w konkursach m. in. „Najczyściejsza szkoła” - II miejsce) oraz Szkolne Koło Oszczędnościowe i Liga Ochrony Przyrody. 

W 1981 r. pracę w szkole rozpoczął Andrzej Siarna, w 1982 Henryka Retka, 1983 -Barbara Szumska, Bożena Hapońska, Wojciech Milewski, Joanna Maciejewska.

Z biegiem czasu budynek znów stał się za mały w stosunku do wzrastającej liczby uczniów. Zrodził się pomysł, by rozbudować szkołę. 16 lutego 1985 roku na apel Narodowego Czynu Pomocy Szkole powołano Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły. W rozbudowę włączyli się nauczyciele i rodzice. Prezydium Komitetu to: Zdzisław Sołowiej, Andrzej Zych, Andrzej Siarna, Henryka Chojnacka i Edward Biernacki.

9 maja 1987 roku rozpoczęto pierwsze prace przy fundamentach nowego skrzydła szkoły. Prace te zostały wykonane w czynie społecznym przez mieszkańców Załubic i okolic.

W miarę jak rosły mury „nowej" szkoły zmieniało się również grono pedagogiczne - jedni odchodzili, inni rozpoczynali pracę. W 1985 roku pracę rozpoczęli: Bożena Szczepaniak, Bożena Sokołowska, Alicja Krystyniak, Andrzej Krystyniak, w 1986 roku Celina Porzezińska – Momot, Anna Burza i Sabina Ślazińska. W 1987 Beata Kotuniak i Danuta Kawka. W 1988 Hanna Rasińska i Wanda Pietrucha– sekretarz szkoły.

W wyniku sprawnego działania Komitetu Rozbudowy w 1989 roku oddano do użytku nowe pomieszczenia szkoły. Wiele prac wykończeniowych wykonali rodzice oraz sami uczniowie. Warunki pracy znów znacznie się poprawiły. Nauka odbywa się na jedną zmianę. Duża to zasługa miejscowego społeczeństwa, na które zawsze można liczyć. Mieszkańcy zawsze chętnie wspierali wszelkie przedsięwzięcia na rzecz poprawy warunków nauki swoich dzieci.

17 stycznia 1989 r. nastąpiło uroczyste otwarcie nowej szkoły. Szkoła powiększyła się o 5 sal lekcyjnych, pokój nauczycielski, 2 sanitariaty, szatnię, kuchnię, świetlicę i zastępczą salę gimnastyczną. Na uroczystości dyrektor szkoły mgr Edward Biernacki otrzymał Srebrny Krzyż zasługi za całokształt pracy, a Andrzej Siarna otrzymał nagrodę dyrektora. Kolejny etap rozbudowy mieliśmy za sobą,czekaliśmy na następny – budowę sali gimnastycznej z „prawdziwego zdarzenia”.

22 czerwca 1990 r. nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły. Msza Święta odbyła się przy ołtarzu polowym. W przygotowanie uroczystości duży wkład pracy wniósł ks. Ludwik Antolak - były proboszcz naszej parafii, na prośbę którego przybyli przedstawiciele Kurii i Dekanatu. W uroczystości uczestniczyli mieszkańcy Załubic i okolicy oraz władze gminne.

19 czerwca 1991 roku nastąpiły ważne wydarzenia w życiu naszej szkoły. Kurator Oświaty i Wychowania nadał szkole imię Armii Krajowej, szkoła otrzymała swój sztandar, którego poświęcenia dokonał ks. Biskup Stanisław Kędziora oraz odsłonięto tablice pamiątkowe poświęcone Armii Krajowej. W uroczystości tej pomoc finansową okazał absolwent naszej szkoły, były żołnierz i dowódca Armii Krajowej w rejonie Załubic Hieronim Wyszyński.

Na tę uroczystość przybyło wielu gości: wizytator Kuratorium Oświaty Pani Jolanta Makieła, przedstawiciele lokalnych władz gminnych, powiatowych i kościelnych, wielu byłych żołnierzy AK oraz lokalna społeczność Załubic.

14 lutego – dzień powstania Armii Krajowej stał się dniem święta naszej szkoły. Co roku uroczyście obchodzony jest przez uczniów. Uroczystości te uświetniają swoją obecnością i aktywnym udziałem, byli żołnierze AK: Aniela Janusz – absolwentka naszej szkoły i Tadeusz Kurowski, przedstawiciele ŚZZ AK oraz władz samorządowych.

Rok 1991 to również data oficjalnego wprowadzenia nauki religii w szkole. Pierwszym katechetą był ks. Ludwik Antolak. Od tego czasu wielu księży i katechetów dbało o rozwój duchowy naszych uczniów.

Lata 90. to lata wielu przemian, zmienia się również oblicze naszej szkoły, zatrudnieni są kolejni nauczyciele: 1994 - Magdalena Biernacka, 1999 - Beata Skóra i Andrzej Waloryszak. Staraniami obecnego dyrektora Edwarda Biernackiego szkoła ciągle jest modernizowana, upiększana i ulepszana, aby jak najlepiej służyła dzieciom i młodzieży, by przychodzili do niej chętnie i z zapałem wykorzystywali czas przeznaczony na naukę.

l września - 1999 r. dzięki staraniom Rady Rodziców oraz dyrektora szkoły i przychylności władz gminnych zostało utworzone 3– letnie gimnazjum. W uroczystym otwarciu szkoły brali udział przedstawiciele władz gminnych. W tym okresie bardzo często zmieniała się kadra pedagogiczna:
w 2000 roku pracę rozpoczyna Magdalena Zając, Edyta Cygańska;
w 2001 roku Elżbieta Gubała, Krzysztof Szulim i Krzysztof Jakubowski;
w 2002 Anna Walter i Andrzej Grochowalski – nauczyciele Ci pracowali tylko rok.

Od 2002 roku pracowali Adam Pomaski, Marta Stańczak, Mariusz Rosiński i Tomasz Nowakowski.

Od 2003 Wiesława Antosiewicz, Mariusz Bonecki, Jolanta Głazowska. Obecnie grono pedagogiczne liczy 19 osób w tym 7 nauczycieli to absolwenci naszej szkoły. Szkoła ma 12 sal dydaktycznych, w których urządzone są pracownie przedmiotowe, w tym pracownia komputerowa, biblioteka z czytelnią i świetlica.

Od 1 września 2002 roku Szkoła Podstawowa i Gimnazjum zostały połączone w Zespół Szkół. Uczy się około 300 uczniów. Uczniowie naszej szkoły biorą udział we wszystkich konkursach organizowanych na terenie gminy, powiatu i województwa.

Byli wyróżniani wieloma nagrodami i dyplomami za udział w konkursach:

1.Recytatorskich- „ Recytacja prozy Władysława Reymonta”,- ,,Poezji Ludowej i Rodzinnej,”- „ Cyprian Kamil Norwid - poeta naszej ziemi”.
2. Za występy Chóru i Zespołu Muzycznego.
3. Za udział w konkursach plastycznych:- „ Jedność narodów Europy w przysłowiach”.- „Krajobraz Polski - tradycje, współczesność,przyszłość”.- „Życie i twórczość Władysława Reymonta”.- „Światło nadziei”.- „525 lat Radzymina”,- oraz wielu innych organizowanych przez : Sanepid, Ośrodek Kultury i Sportu, Komisję d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, StrażPożarną.
4. Za udział w konkursach poetyckich:- „Wiosna ach to ty!”,- „Wiersze o PZU”,- „Moja mała Ojczyzna w Unii Europejskiej".
5. Za udział w konkursie literackim ,,Na Tomik Literacki Młodych Autorów”.
6. Za udział w konkursach :- z wiedzy pożarniczej,- z wiedzy rolniczej.
7. Za pracę w organizacjach młodzieżowych.
8. Za udział w Wielkim Szkolnym Turnieju Zamkowym – organizowanym przez Kuratorium Oświaty.
9. Za udział w Ogólnopolskim konkursie ,,Znaczenie 2000 lat chrześcijaństwa w historii i kulturze narodu polskiego”.
10. Za udział w konkursach ekologicznych, przyrodniczych.
11. Szkoła zdobyła liczne nagrody w zawodach sportowych. Uczniowie naszej szkoły osiągają dobre wyniki w nauczaniu i zachowaniu.

Również nauczyciele za trudną i odpowiedzialną pracę byli wyróżniani:
1. Nagrodami Inspektora Oświaty i Dyrektora szkoły
2. Nagrodami Kuratora Oświaty.
3. Nagrodami Ministra Oświaty i Wychowania.

Otrzymywali odznaczenia państwowe:
1. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
2. Złoty Krzyż Zasługi.
3. Srebrny Krzyż Zasługi.
4. Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Rok 2018 to rok intensywnych prac budowlanych - nasza placówka powiększyła się o nowoczesne skrzydło dla oddziałów przedszkolnych. Uroczyste otwarcie nowego budynku odbyło się w listopadzie 2018 roku. W czterech pięknych, przestronnych salach mogły na dobre zadomowić się przedszkolaki, które oprócz sal miały do swojej dyspozycji salkę sportową, gabinety specjalistów, kuchnię cateringową oraz zewnętrzny plac zabaw.

1 września 2019 roku gimnazja powstałe w wyniku reformy systemu oświaty w 1999 roku po 20 latach funkcjonowania zostały zlikwidowane. 31 sierpnia 2019 roku był ostatnim dniem ich funkcjonowania w ustroju szkolnym. Ostatnie roczniki klas w latach 2017–2019 były nazywane „oddziałami gimnazjalnymi”, a placówka w Załubicach powróciła do swej pierwotnej nazwy: Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej w Starych Załubicach.

Z dniem 31.08.2019 r. na emeryturę odszedł długoletni dyrektor szkoły - pan Edward Biernacki, a z dniem 1.09.2019 r. funkcję tę objęła pani Magdalena Sycik.

1 września 2020 roku przyniósł kolejne zmiany - uchwałą Rady Miasta i Gminy Radzymin powołano Zespół Szkolno-Przedszkolny w Starych Załubicach, w skład którego weszły: Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej w Starych Załubicach oraz Przedszkole w Starych Załubicach.

Nasz Zespół Szkół jest atrakcyjnie położony w okolicach Zalewu Zegrzyńskiego, gdzie czujemy się dobrze i bezpiecznie. Jesteśmy dobrze przygotowani do dalszej nauki. Uczymy się na jedną zmianę.